จากบทความที่ผ่านมาผมได้พูดถึงประเด็นแรกหากผมเป็นผู้คัดเลือกผู้สมัครงาน หรือมองหาพนักงานให้ตรงกับงานนั่นมากที่สุดกันไปแล้วในประเด็นแรก ในบทความนี้ผมจะมาเจาะลึกลงไปอีกให้ถึงแก่นแท้กันเลยแบบสนุกสนานขอไม่เครียดนะครับ เพราะไม่อยากให้ผู้อ่านทุกท่านต้องมานั่งขมวดคิ้วกันให้เสียเวลาก็ว่าได้ มาว่ากันต่อถึงประเด็นถัดมาเลยดีกว่า
หากผมจะเลือกส่วนที่ขาดไม่ได้คือบุคลากรคนนั่นจะต้องพร้อมที่จะเพิ่มศักยภาพของต้นเองอยู่เสมอ ไม่ว่าสิ่งที่จะต้องเรียนรู้เพิ่มเติมนั่นจะยากเพียงใด จะนานเท่าไหร่ จะวกวน น่าเบื่อถึงขีดสุดเพียงใด คุณจะต้องผ่านบททดสอบเหล่านี้ไปให้ได้เพื่อสิ่งใหม่จะได้บังเกิดขึ้นในสายงานของคุณนั่นเอง ไม่ใช่เมื่อ 10 ปีที่แล้ว นิยมใช้วิธีนี้กันในการทำงานนางก็ยังคงเอาวิธีเดิม ๆ มาวนอยู่ที่เดิมเหมือนเดิมอีก
ผมว่าควรจะหมดยุคเหล่านั่นไปได้แล้ว HR ที่กำลัง หาพนักงาน ยุคใหม่เหล่านี้ อีกส่วนนึงผมเองก็เชื่อมั่นในบุคลากรยุคใหม่อีกเช่นเดียวกัน ว่าเป็นคนที่ไม่ยึดติดกับรูปแบบเดิม ๆ ที่ผ่านมา ยิ่งเป็ฯน้องนักศึกษาที่กำลังจะจบออกมา ยิ่งล่ำสู่อนาคตมากเข้าไปอีก
และเมื่อคุณสมบัติคุณพร้อม ผ่านเกณการคัดเลือกแล้ว เรื่องที่เราไม่สามารถมองข้ามไปได้อีกส่วนนึงคือมุมมองของการอยู่ร่วมกับบุคคลอื่นในที่ร่วมงานนั่นเอง เพราะในอดีตที่ผ่านมาผมเคยเจอแต่พวกที่เก่งมากเวอร์ แต่ก็ไม่เอาเพื่อนร่วมงานเลยทีเดียวก็ว่าได้ คือเข้ามาแล้วคิดว่าโลกใบนี้มีแต่นางเท่านั่น ไม่ว่าจะพูดคุยก็เงียบ ชวนไปไหนก็เงียบ หรือแซวเล่นในที่ทำงานสิ่งที่ได้รับก็คือความเงียบอีกเช่นเคย
บอกเลยว่ามีคนกลุ่มนี้อยู่บนโลกใบนี้จริง ๆ ไม่ได้โหหกครับ แล้วสิ่งที่ตามมาโดยที่ผมเองไม่ต้องพูดถึงเลยก็คือปากเสียงในที่ทำงาน บางองค์กรก็อาจจะเจอคลื่นใต้น้ำ ที่อาจจะสูกกว่าสุดยอดมหาสึนามิเลยก็ว่าได้ ด้วยการที่ทนนางคนนั่นไม่ได้แล้วจนกลายเป็นว่าไม่เป็นอันต้องทำงานการกันเลยก็ว่าได้
หรือเข้ามาแล้วจะไปขัดแข้งขัดขาคนอื่น ทำให้ทีมงานเสียหายหรือไม่ แทบจะต้องมองกันดี ๆ เลยว่าบุคลิกแบบนี้จะเข้าได้กับทีมงานเดิมจริงหรือเปล่า ไม่ใช่สวมหน้ากากถือไมค์ ณ ตอนสัมภาษณ์เพื่ฟอให้ได้งานกันก่อน สุดท้ายก็มาถอดหน้ากากกันภายหลัง อันนี้บอกเลยว่าเศร้าใจมาก ผมรับไม่ได้จริง ๆ
ท้ายนี้หากผมกล่าวอะไรไปทำให้ผู้อ่านอาจจะมองดูแล้วมากมายเกินไปผมก็ต้องขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ แต่จุดประสงค์หลักแล้วก็บ่งชีถึงข้อที่เราไม่ควรหลีกเลี่ยงนั่นเองจริง ๆ